Gemeente Breda snoeit bossages achter en naast het zwembad Sonsbeeck

De oever ter hoogte van het zwembad tegenover de Willem-Alexanderstraat

Deze oever hebben wij kort geleden van het zwembad overgenomen. Het beheer was hier zeer achterstallig. Het zware, over de gracht hangende hout belemmerde het maaien van het water en was voor ons op deze plek niet te hanteren. Het door de gemeente om ecologische en praktische redenen gekozen hakhoutbeheer met om en om vakken wel en niet afzetten kon niet direct worden gestart. Eerst moest door een gespecialiseerd bedrijf met zwaar materieel het zware hout worden afgezet en wel – uit kostenefficiëntie – in één keer. Dit is afgelopen najaar gebeurd. Over enkele jaren zal met het hakhoutbeheer worden gestart. Dit zal in principe worden uitgevoerd in een korte, vierjarige cyclus (tien jaar is gebruikelijk en wordt bijna overal elders door de gemeente Breda toegepast) omdat de stammen dan op deze moeilijk bereikbare plek nog hanteerbaar zijn en ook het water niet te veel beschaduwen en nog niet te hinderlijk zijn bij het maaien van het riet etc. langs en in het water.
Om op den duur de op de strook grond langs het zwembad een zo breed en dicht mogelijke hakhoutsingel te krijgen hebben we achter het bestaande hout dit najaar nog een rij bomen geplant welke eveneens als hakhout zullen worden beheerd. De huidige kaalheid en het open zicht op het zwembad zijn dus van tijdelijke aard en o.i. noodzakelijk om een goede uitgangssituatie te creëren.
Het bovenstaande is in een iets andere bewoording ook al opgenomen in de berichtgeving voorafgaand aan het afzetten van het hout vorig jaar.

Vak 430
Dit vak heeft bijzondere natuurwaarden – is a.h.w. de ecologische kern van het park – en bij het beheer dient ook rekening gehouden te worden met de gevoeligheid rond het ongewenste zicht op het zwembad.
Ook dit vak heeft enige achterstalligheid in beheer. M.n. de oude, doorgeschoten taxushaag. Deze is van groot belang voor broedvogels en neemt het zicht op het zwembad weg, maar past als heg niet in het beeld van het ecologisch beheer, is aan de noordkant kaal en heeft te weinig ruimte en licht om goed uit te lopen. Aan de noordzijde wordt de heg begrensd door een smalle strook hoge, vrij jonge loofbomen. Tussen deze bomen en het zwembad bevindt zich een zone met laag hakhout en struweel. Aan de zuidkant van de heg op de vijveroever staan tussen het oeverriet vrij veel bomen en struiken.
Ons idee is, voorzichtig te werk gaand, deze winter in de taxushaag korte onderbrekingen aan te brengen van enkele meters breedte, daartussen stukken van ca 10 m breedte te handhaven, deze stukken ruimte te geven door hier en daar wat loofhout weg te halen en de taxussen zo te snoeien dat ze op het oude hout gaan uitlopen. Op deze manier de haag om te vormen tot een aantal – meer vitale – groepen taxusstruiken die niet meer de aanblik van een heg geven, maar nog wel, in samenspel met het loofhout, grotendeels het zicht op het zwembad afdekken. Verder zullen de restanten van het hek aan de noordzijde van de heg worden verwijderd en zullen we het zwerfvuil blijven bijhouden.
De onderbegroeiing in het vak blijft zo veel mogelijk gehandhaafd. De strook bomen ten noorden van de taxussen zal, afhankelijk van de resultaten van de ingreep van deze winter in een later stadium worden omgevormd tot hakhout met vrij veel overstaanders. Hierbij zal – zonder dat een exacte diameter als criterium wordt gehanteerd – worden gekeken naar de grootte, vitaliteit, soort (eiken zullen eerder gehandhaafd worden dan zachthout) en ecologische waarde (klimop, holtes) van de bomen.